Szablon prototypu o niskiej wierności

O szablonie prototypu o niskiej wierności

Możesz użyć prototypu o niskiej wierności, aby stworzyć wczesną wizję swojego produktu lub usługi. Korzystanie z szablonu ułatwia proces tworzenia tego prototypu.

Czym jest szablon prototypu o niskiej wierności?

Nasz szablon low-fidelity prototype pomaga zespołom badać funkcjonalność ich produktu lub usługi. Szablon skupia się na szkicowaniu i mapowaniu treści, menu oraz przepływów użytkowników, aby informować przyszłe projekty. Pozwala zarówno projektantom, jak i osobom spoza branży projektowej uczestniczyć w procesie projektowania i ideacji. 

Zamiast tworzyć połączone interaktywne ekrany, nasz szablon low-fidelity prototype koncentruje się na obserwacjach dotyczących potrzeb użytkowników, wizji projektantów oraz zgodności ze celami stakeholderów. 

Szukasz szablonu wireframe, który może być użyty jako plan projektu dla stron internetowych lub ekranów aplikacji? Zobacz nasz low-fidelity wireframe. 

Co to jest low-fidelity prototype?

Niskiej wierności prototyp to praktyczna i wczesna wizja Twojego produktu lub usługi. Te proste prototypy dzielą tylko kilka cech z finalnym produktem. Na przykład, jeśli projektujesz aplikację, prototyp niskiej wierności dostarczy szkic, gdzie co znajdzie swoje miejsce i jak będzie działać dla użytkowników. Konkrety i proces rozwoju produktu przychodzą później. Z tego powodu prototypy niskiej wierności są najlepsze do testowania szerokich koncepcji i weryfikacji pomysłów. 

Prototypy niskiej wierności są również statyczne i przedstawiane zazwyczaj jako indywidualne układy ekranów. Każdy ekran wygląda jak szkic lub ramka, z prostymi czarno-białymi ilustracjami. Zamiast szczegółowych detali, każda ramka jest wypełniona przykładową zawartością lub etykietami, w zależności od dostępnych zasobów. 

Jak stworzyć prototyp niskiej wierności

Tworzenie własnych prototypów niskiej wierności jest proste z Miro. To idealne miejsce na planszy do tworzenia i udostępniania prototypów kolegom i stakeholderom. Zacznij od wybrania naszego szablonu prototypu niskiej wierności, a następnie wykonaj poniższe kroki, aby stworzyć własny.

1. Określ własne cele. Najpierw musisz zidentyfikować, jakie są twoje cele i założenia. Na przykład, twoim celem może być określenie kluczowych funkcji twojego produktu. Na notatce możesz wypisać dwie lub trzy główne funkcjonalności, które planujesz uwzględnić w prototypie niskiej wierności. Dzięki temu łatwiej będzie pamiętać o swoich celach w trakcie pracy. Możesz skorzystać z naszego szablonu karteczek, aby Ci w tym pomóc.

2. Określ swoją metodę bazując na użytkowniku i zasobach. Poziom szczegółowości, jaki uwzględnisz w swoim prototypie niskiej wierności, będzie zależał od odpowiedzi na trzy pytania: 

• Jakiego rodzaju użytkownik zostanie wystawiony na ten prototyp?

• Jak mogą dostarczyć użyteczny feedback?  

• Jakie narzędzia i zasoby są dla Ciebie dostępne? 

Gdy zrozumiesz swoje zasoby, kim są twoi użytkownicy i jak zbierzesz ich opinie, możesz zacząć tworzyć prototyp. 

3. Utwórz swój prototyp. Wykorzystaj szablon Miro, aby stworzyć swój prototyp. Jest łatwy w użyciu i możesz go dostosować do swoich potrzeb. Jeśli pracujesz w Adobe XD, możesz również użyć wtyczki Adobe XD, aby dodać swoje ekrany do Miro i współpracować z zespołem na każdym etapie procesu projektowania.

4. Wdrażanie prototypu. Wybrałeś szablon, teraz nadszedł czas, aby ożywić swój prototyp. Na tym etapie nie przejmuj się zbytnio formą ani funkcją. Skup się na istocie swojego pomysłu i tym, co chcesz przetestować z użytkownikami.

5. Testowanie prototypu. Czas postawić prototyp na próbę. Zacznij od pomocy użytkownikom w zrozumieniu celu Twojego projektu prototypu i zadawaj pogłębione pytania. Możesz również przygotować krótką stronę powitalną lub przewodnik razem z drutowymi ramkami prototypu, które użytkownicy mogą przeczytać. Możesz zebrać ogólne opinie i zapisać ich reakcje, świadomość, punkty przewagi konkurencyjnej oraz intencję użycia.

6. Wyciągaj wnioski z fazy testowania prototypu i powtarzaj proces. Zbierz opinie użytkowników i znajdź wspólne elementy w ich obserwacjach. Te wglądy mogą zostać uporządkowane w diagramie podobieństwa, aby dostrzec wzorce lub podobieństwa. W razie potrzeby możesz powtarzać fazę testowania z użytkownikami. Po uwzględnieniu opinii użytkowników w swoich prototypach low-fidelity, możesz przejść do budowania prototypu high-fidelity. 

Kiedy warto używać prototypu low-fidelity? 

Prototypowanie niskiej wierności zyskuje na popularności dzięki wzrostowi zastosowania metodologii myślenia projektowego i lean start-up. Obejmuje to wczesną walidację i rozwiązania z minimalnym produktem gotowym, które zespoły rozwijają iteracyjnie. Nie mówiąc już o wzroście współpracy i responsywności w podejściu do projektowania zorientowanego na użytkownika. 

Ale kiedy dokładnie powinieneś używać prototypu niskiej wierności? 

Prototypy niskiej wierności są najbardziej przydatne, gdy musisz przetestować każdy element wizualny projektu. Od przepływów pracy i ścieżek konwersji po rozmieszczenie elementów wizualnych oraz interakcję z witryną, prototyp niskiej wierności pomoże Ci rozłożyć złożone procesy, abyś mógł przetestować ich działanie.  

Menadżerowie produktu i projektanci UX mogą korzystać z prototypów niskiej wierności, gdy potrzebują:

• Wprowadzić zmiany w projekcie. Dokonywanie zmian jest o wiele łatwiejsze w fazie testowania produktu niskiej wierności niż na dalszych etapach procesu projektowania. 

• Uzyskać szczerą opinię. Prototypy nisko-wierności zachęcają użytkowników do udzielania szczerych i znaczących opinii opartych na funkcjonalności, a nie na wyglądzie. 

• Ustalić oczekiwania. Użyj prototypów niskiej wierności, aby ustawić realistyczne oczekiwania ze stakeholderami. Szkice są podstawowe w swoim projekcie, więc stakeholderzy wiedzą, że nie będą gotowe do wdrożenia w najbliższym czasie. 

Czego możesz się nauczyć z prototypu nisko-wierności?

Prototyp o niskiej wierności jest przydatny w początkowych etapach procesu projektowania. To bardzo ogólny poziom, dający zespołom UX i projektowym możliwość skupienia się na kluczowych funkcjach bez rozpraszania się innymi cechami. To ważny krok, zanim przejdzie się do bardziej szczegółowych prototypów o wysokiej wierności.  

Oto czego nauczysz się, tworząc prototyp o niskiej wierności: 

• Zobacz, jak działają Twoje funkcje. Sprawdź i przetestuj funkcje zanim skupisz się na stronie wizualnej i dodatkowych funkcjach. 

• Lepiej zrozum skomplikowane projekty. Skoncentruj się na podstawach doświadczenia użytkownika bez zbytnich rozpraszaczy. Jest to uproszczone, więc możesz skierować całą swoją uwagę na podstawowe funkcje. 

• Zidentyfikuj obszary do poprawy. Łatwo wizualizuj projekty na wysokim poziomie w prosty sposób, aby lepiej zrozumieć, jak działają oraz jakie poprawki można wprowadzić przed dalszym rozwojem. 

Odkryj więcej przykładów aplikacji mobilnej do tworzenia wireframe’ów dla Twojego kolejnego projektu.

Czym są niska wierność i wysoka wierność?

W przeciwieństwie do niskiej wierności, ramy o dużej wierności są używane w późniejszych etapach procesu projektowania. Pozwalają zespołom testować swoje hipotezy z pełnym zakresem funkcji. Zawierają branding, tekst i elementy wizualne oraz są interaktywne. To dobry sposób na przeprowadzenie ostatecznych testów użytkownika przed wprowadzeniem na rynek, ponieważ użytkownicy mogą nie tylko zrozumieć, jak produkt będzie wyglądał, ale także jak będzie działał. Układy o niskiej wierności są proste w konstrukcji, statyczne i są używane głównie do zrozumienia funkcjonalności produktu lub usługi.